ประวัติอาหารไทยภาคอีสาน

    เป็นประเทศที่ค่อนข้างแห้งแล้ง ทำอาหารพื้นบ้านให้แมลงหลายชนิด ซึ่งเป็นแหล่งโปรตีนที่หล่อเลี้ยงชีวิตผู้คนในอุตสาหกรรมนี้
อาหารอีสานส่วนใหญ่จะมีข้าวเหนียวเป็นหลัก ส่วนผักพื้นบ้านและเนื้อสัตว์ที่นำมาประกอบอาหารส่วนใหญ่จะหามาจากในท้องถิ่น
ในอาหารอีสานมักจะใช้ปลาร้าเป็นเครื่องปรุงรสในอาหารแทบทุกจาน แต่ไม่นิยมนำมาผัด และมักรับประทานกับผักสด

อาหารอีสาน (ภาคอีสาน) มีรสชาติที่โดดเด่น คือ รสเค็มของน้ำปลาร้า รสเผ็ดร้อนจากพริกสด พริกแห้ง รสเปรี้ยวจากผักพื้นบ้านอย่างมะขามและมะกอก
อาหารส่วนใหญ่มีลักษณะแห้ง ข้น และเป็นน้ำ แต่ไม่ชอบกะทิ คนอีสานใช้ปลาร้าเป็นเครื่องปรุงในอาหารเกือบทุกชนิด เช่น ซุปหน่อไม้ อ่อม โมกิ น้ำพริก ส้มตำ
อาหารอีสานที่รู้จักกันแพร่หลายคือ ปลาร้าบอง ซึ่งอุดมไปด้วยสมุนไพร เช่น ข่า ตะไคร้ หอมแดง กระเทียม ใบมะกรูด มะขามเปียก หรือแกงอ้อม ที่เน้นการใช้ผักหลายชนิดตามฤดูกาลเป็นหลัก รสชาติของแกงอ้อมจึงออกมามีรสหวานของผักต่างๆ รสเผ็ดพริก กลิ่นหอมของเครื่องเทศและผักชีลาวหรือต้มยำ ซุปมีรสชาติและกลิ่นหอมมากมายรวมถึงเครื่องเทศและสมุนไพร
คนอีสานกินข้าวเหนียวเป็นอาหารหลัก และปกติจะนึ่งข้าวเหนียวด้วยหวด หวดเป็นภาชนะทรงกรวยทำด้วยไม้ไผ่ควรใช้คู่กับหม้อทรงกระบอก